Pierwsza sesja. Trwa 80 minut; podczas spotkania teraputa rozmawia z obydwojgiem partnerów, zadając pytania mające na celu bliższe zapoznanie się z parą. Dotyczą one historii związku, trudności z jakimi para zjawia się w gabinecie oraz oczekiwań dotyczących przebiegu i wyników terapii. Pierwsza sesja jest też miejscem na wszelkiego rodzaju pytania, jakie pojawiają się u partnerów, a także służy sprawdzeniu przez obie strony (terapeutę i parę), czy dalsza praca jest możliwa i podjęcie decyzji o jej kontynuacji.
Ewaluacja. Po pierwszej sesji terapeuta prosi każdego z partnerów o wypełnienie krótkiej serii testów psychologicznych, zawierających pytania dotyczące związku (między innymi życia codziennego, emocji, wartości, przekonań, a także pojawiających się trudności). Następnie każdy z partnerów uczestniczy w krótszej, 40 minutowej sesji indywidualnej z terapeutą.
Ostatnim etapem procesu diagnostycznego jest sesja, na której terapeuta przekazuje partnerom informację zwrotną. Na spotkaniu tym przekazywane są wyniki procesu ewaluacji ze wskazaniem zarówno mocnych stron pary, jak i trudności. Przedstawione są również sugestie dotyczące planu terapii, czasu jej trwania, rytmu spotkań jak i pierwsze wskazówki i zadania na następne tygodnie.
Proces diagnostyczny, choć dla niektórych może wydawać się żmudny, jest nie tylko docenianym przez pary, konkretnym, ‘’zmierzonym’’ ujęciem ich związku, ale też bardzo ważnym, z puktu widzenia teraputycznego, etapem. Jest to szansa na to, aby niejednokrotnie skłóceni, sfrustrowani partnerzy, zatrzymali się i zastanowili nad tym, dokąd ich związek zmierza, gdzie popełnili błędy, a także czego im brakuje, aby być w pełni szczęśliwymi.
Praca terapeutyczna i stosowane interwencje. Kolejne sesje trwają 80 minut i odbywają się w trybie dwutygodniowym. Odstępstwa od tej struktury są jednak możliwe, a najważniejszym czynnikiem są tutaj potrzeby zgłaszane przez parę.
Na każdej z sesji terapeuta współpracuje z parą, dzieląc się swoją wiedzą i doświadczeniem, a także technikami i strategiami, które mają na celu przepracowanie trudności zidentyfikowanych podczas procesu diagnozy. Interwencje te zaprojektowane są tak, aby zastąpić negatywne wzorce zachowań bardziej konstruktywnymi, a w konsekwencji promować bliskość, budowanie więzi, a także zapobiegać przyszłym trudnościom. Niektóre ze stosowanych technik:
-
Quizy i gry budujące przyjaźń między partnerami;
-
Kreowanie pozytywnych nawyków wzmacniających bliskość i intymność;
-
Ćwiczenia wspomagające proces regulowania emocji;
-
Sugestie pomagające wyrażać potrzeby bez oceniania czy obwiniania partnera;
-
Wskazówki pomagające w zarządzaniu konfliktem;
-
Ćwiczenia budujące bliskość fizyczną partnerów
Sesje te prowadzone są zawsze przy obecności obydwu parnetów, a teraputa pozostaje bezstronny i dba o to, aby każdy z partnerów mógł podzielić się swoim doświadczeniem i refleksjami.